Önceden güneş sarısı olan saçları, şimdi siyahlar... Ona ‘mutsuz kadınlar saçlarını boyar, sen mutsuz musun?’ diye sormak istiyorum, fakat çok geçmeden vazgeçiyorum bundan. Belki de bugün işe gelmeden önce ağlamıştı. Elleriyle yüzünü saklamış, avuçlarının içine ağlamıştı. Belki de bugün her şey bitmişti onun için. Kırmızı rujlu dudaklarına sıkıştırdığı sigarasını yakacak çakmağının gazı ve koltuğunda oturduğu masanın, biraz önce çekmecesinden çıkarıp şakağına sıkı sıkıya dayayarak hiç düşünmeden tetiğini çe

"Neden bu kadar zayıftık kazanırken ve kaybederken? Ne çok ihtiyacımız vardı böyle, ne çok derdimiz ve arzularımız vardı... İnsan üreten bir şirket olsaydı, ilk insandan hemen sonra üretimi durdururdu muhakkak." "Ölümden sonrası önemli değildi. O sadece bir yok oluştu. Kesin bir son. Tekrarı olmayan bir yol... Ve bu yüzden bir kurtuluş ve bu yüzden güzel."

Öldür beni! İçimdeki kör canavarı Yaşadığım mevsimleri En aydın günlerimi Ve tükenmemiş gençliğimi... Öldür seni! İçindeki çocuğu Gönlündeki coşkuyu En güzel rüyalarını öldür Ve adımlarındaki arzuyu... Ateşe ver evi! Kapıları kilitle! Yak beni! Yak kendini! Çek perdeleri Saklasın perdeler herkesten, Ancak sakın Akmasın yaş gözlerinden. Öldür bizi...

Bazen, diyorum Hayır, hayır, bunu hep söylüyorum Bırak işini, derdini bir yana Alıp ceketini dolan dur yollarda Gemileri seyret her limanda Bahara türküler yaz Başına sevda ara Bırak adımlarında tükensin dünya Öyle ya da böyle girmeyecek misin tabuta?

Bir harabe baraka Telefon kulübeleri yan yana, Kırık camlarından rüzgâr Kaçar çığlık çığlığa. Bir kaç garip kuş konar Penceresinden barakaya. Çatlaklarından başlar Askerin bedeni kokmaya. Siyah, uzun botlarıyla Yatar yerde, upuzun, Gözlerinde karanlığın rengi Ve çenesinin altında kurşun