Uzaktı artık adın bana ve ölümün diğer adıydı ayrılık. Besmeleyle başlamışken bu aşka, son nefeste şahadet getiremeyip, şeytanın imanını çalması gibiydi bu aslında! Anlatılması çok zor bir histi. Ötesi yoktu. Ne şarkılar anlatabilirdi içindeki acıyı güftelerin yetersiz kaldığı o makamlarda ne de merhem olabilirdi hiç kimse, derdine derman olabilecek iki çift söz söyleyip yaranı sarabilmek adına... Kısacası tatlı bir esintiydi sol yanıma değen sevdan. Tüm şiirlerimin özeti, özlemenin bendeki adı ve yüreğim

Geçmişte takılıp kalmak, yeni yaşanacaklara tüm yüreğiyle kapalı kalmak, yeni olan ne varsa aşka dair, ürkmek ve usul usul yaklaşmak. Aynı hayal kırıklıkları ile mücadele etmekten köşe bucak kaçmak. Birilerinde mahsur kalmak, geçmişin izlerinden bir türlü sıyrılamamak, hafızanın bir köşesinde yüreği gasp eden birileri, yaşamaya engel olan sarsıntılar... Yazarımız Ümit Ziya Altı; Geride bırakılanların unutulamadığını, bu uğurda yaşanacak güzel anıların ertelendiğini vurguluyor. Eskilerde mahsur kalanların