Akşama doğru İnatçı kendisini yüksek bir dağın zirvesine yakın kayalıklarının arasına atıp oraya sığındı. Artık ayaklarını değil kanatlarını kullanıyor ve uçmaktan korkmuyordu. Koca deliğe girip arkasına dönüp ağzı açık kanatları sarkmış bir şekilde beklemeye başladı. Dağ şelaleye ve mezun olduğu yuvaya bayağı yakın, sakin, ıssız bir yerdeydi. Hemen ormanın dibindeydi. Hatta dağın etekleri ormanın içine karışmış on metre gibi de ormanın arasına dalmıştı. Tüm bu hususlar her ne kadar İnatçı`nın umurunda olma