"Geçenki adam yine pespembe yerli domates satıyordu. Tüh, nasıl da görmemişti deminden! Beş kilo almıştı da!.. Kocası duyarsa söylenir dururdu gayri. Aslında kendisi de dayanamazdı ya... Kahvaltının, hele hele batırığın zevki bir başka olurdu onunla. Anam babam domatesiydi bu; tadı, kokusu, rengi bir başkaydı, nar gibiydi... Gerçi ilaç gübre ona da girmişti. Meyveler, sebzeler de eski insanlaradönüşmüştü aslında; eski insanlar gibi onlar da yok olup gidiyordu bütün güzellikleriyle. Dayanamayıp iki kilo da

İLENÇ Sözünü tutmayanın/ Allah yuvasına aşk salsın/ Yanmayışlarına ateş düşsün/ İnine Mut girsin/ Mutsuzluğu bozulsun/ Sessizliği seslenmesin/ Yarımlığı bir olsun/ Yanakları dudakla yansın/ Sevgi selinde boğulsun/