Tunç Kurt, nefes nefese ama aksamayan, yer yer yazarın bile isteye frene bastığını hissettiğimiz, sağlam bir kurguya yaslanan, öfkesi demli öyküler yazıyor. Edebiyatımızın modernist damarında yer alan yazar, güçlü öykücülüğünün yanı sıra cesur deneysel girişimleri ve bu alanda kat ettiği mesafeyle de dikkat çekiyor. 2021 Sennur Sezer Emek-Direniş Ödülü’nde öykü dalında birinciliğe layık görülen Hayatlarınızdan Alacaklıyım okurları, toplumsal sorunları farklı bir bakış açısıyla işleyebilmiş öykülerle karşıla

Kaç adım kaldı hasada? Kaç acı, kaç yalan? Artık ayrımına varamıyorum. Yaşadıklarımı mı yazıyorum, yoksa yazdıklarımı mı yaşıyorum? Gerçek ve yalan yekpare. Kâğıdın kadınsı hazzını mı, kalemin erkeksi iktidarını mı yaşıyorum bilmiyorum. Yaratmanın sancısına katlanıyorum marazi bir tutkuyla. Direniyorum gerçeğe; ipotekli kimliğime, aşka, dinlere, insanlara... Sadece burada yaşıyorum. Yeni öykülerin kükürtlü rayihasına bırakıyorum kendimi. Biliyorum oradalar. Bekliyorlar beni. Çalılar, dikenler muttasıl. Aşıy

Papağanların ve muhabbet kuşlarının konuştuğunu biliyordu ama diğer kuşlar konuşmuyordu. Parasını bitirdiği oyun salonunda kuş da görmemişti. O halde annesine nasıl anlatmışlardı yalan söylediğini? Bunu bilmiyordu ama annesinin kuşlarla konuştuğundan şüphesi yoktu artık. Ansiklopediyi hızla kapatınca gelen sahte rüzgarla siyah düz saçları dağıldı. Bir tutam saç gözlerini kapadı. Saçlarının arasında gözlerini kısarak öfkeyle 'Annemin Kuşları!' dedi. Nerden çıkmıştı bu kuşlar? Ne güzel, küçük bir yalanla he

Otogara geldiğimde içimde bir burukluk vardı. Bir kaybedişin, bir vedanın, bir özlemin acısını içimde hissettim. Ne yaptığını yıllardır bilmediğim bir kadının hayaletine el salladım. Otobüsü gözden kaybolana kadar izledim. El sallayan insanların arasında kalakaldım. Onlar Herkesti, ben ise Herkesin içinde bir Hiçtim.