"Bu perde çocuk perdesi değildir. Bu perde ibret perdesidir. Perdenin hakkını vermek için perdeyi yıkmak gerekir." Karagöz ile Hacivat'ın günümüze kadar yüzlerce hikâyesi anlatıldı, sayısız gölge oyunları sahnelendi, filmlere konu oldu ve üzerine pek çok araştırma yapıldı. Bütün bunlara rağmen Geleneksel Türk Tiyatro Tarihi'nin bu eşsiz kahramanlarının gerçekten yaşayıp yaşamadıkları hâlâ tartışma konusudur. Fatih Mehmet Ünlü şimdiye kadar anlatılanlardan çok farklı bir Karagöz ile Hacivat hikâyesi sunuy

Onlar hep güldürdüler. Yazıldılar, anlatıldılar, oynatıldılar; okundular, bilindiler, izlendiler. Kim bilir belki sonsuza kadar neşe içinde yaşayacaklar; belki de sonsuzluğu şimdiden buldular... Her hikâyeleri anlatıldı. Bir tanesi hariç. Çünkü bilinmiyordu. Onu da yüzlerce yıl sonra bir yazar, sonsuzluktan rüyasında kaptığı parçayla bizlere sundu. Hem hepsi gerçekti hem hepsi hayaldi. "Artık şaka yoktur. Artık latife yoktur. Karagöz geçemedi Kadı'dan. Hacivat geçemedi dostundan. Açılan kapı, onlar için ci

İnsan dünyaya ceset olarak gelir ama yaş alırken ve de öldüğünde asla bir ceset değildir. "Bir şimşek çaktı ve ben sıralı odalardan birinde, parmaklıkların arkasında bir silüet gördüm. ‘Bir deli!' demiyorum, ‘Bir akıllı!' gördüm! Zira o anda avluda olmayan ve koğuşların içinde kalanlar aklı başında olanlardı. Tam yedi tane vardı onlardan. Biri ise, o an tam karşımda duruyordu. Nüfuzlu kişilerden birinin ya da birilerinin canını sıkmış ve hapishaneye atılamadığı için adına sahte evrak düzenletilip Bimarhane

Evet... Biliyorum, çabalarım nafile. Her ne yaparsam yapayım kendimi size acındırmaktan kurtulamayacağım. O kör adamın, "Gözümden hiçbir şey kaçmaz..." deyip de gülümserken, sizlerin de yüzüne yaydığı gülümsemenin altındaki sızıyı silebileceğimi hiç sanmıyorum. Kör adam size kasten küfretse dahi hiddetlenemeyeceğinizi biliyorum. Kör adam size tokat atsa bile canınız yanmaz değil mi! Tam da bu yüzden rahatlıkla anlatıyorum anlatacaklarımı. Sizlerin bu samimiyetine (!) güvenerek...