"Hakikat diye bir şey belki yok hayatta. Ama kelime o kadar güzel ki varmış gibi sanki hakikat, arada bir tutunuyoruz bu kelimeye. Tutunuyoruz ve düzeliyoruz ve düzeltiyoruz ve sırtımızı bu kelimenin ya da hakikatin kendisine dayayıp şarj oluyoruz. Allah ile bir olup sıfırdan yaşamaya koyulurcasına bir şeyler oluyoruz. Daha güçlü yok oluyoruz böylelikle. Hakikatin darmaduman ettiği hayallerimiz için itina ile mezarlık arıyoruz. Hayallerin de gömüldüğü bir mezar! Nerededir?" Süleyman Unutmaz'dan Fena, Köpek

"Kırılan bir kalp sesidir uzay. Geceler söner, çocuk seslerinden bir sabahla Dinlenir başın, saç örgülerine daldıkça Kaybedersin geçmişi, kanın yeşil otları sular, baharlar biter. Bize bir yalanı açlıklar içinde sevmeyi öğreten Hayat deriz, hayat deriz ağaca dalıp dalıp, ölüm Almancadır bazı gecelerde, soluklar tercümesiz biter. Sonsuzluğun rehinesi bir fotoğraf karesinden kendinden geçme sanatı Biter. Türk Şiiri'nde bir akşam vakti, Modern Türk Şiiri'nde bir akşam vakti Türk Şiiri'nin sonsuzluğuna mütevazı

"Ellerimize sinmiş arduaz ağaçları gravürler müzelik ölümler Ölümler gizlice utandığımız gizlice unuttuğumuz Durmadan yanan gece lambasının verdiği huzura benzeyen yalnızlığımız Yokuşta unutulan rüzgârlarla geyik resimleriyle Gittikçe büyüyen çöllerin tanrısına mı adanıyorduk Durdum eskiyen bir anının içinde trenlerle Yazarken eskiyen bir şiir yazdım"

Mesnevi okuyup sigara içen mütesettir kızlar kiminle evlenir Erkan? Mavi Marmara'dan galip dönen İslamcılarla mı? Sakalları yüzüne nur katmışlarla yakışıklı mı? Risale-i nur talebeleri değil Erkan olur mu? Bak ben severim onları da onların evliliğini de Onların yumuşacık Müslümanlıklarında semirttikleri saadetlerini de Ben severim onların nefes alırcasına girdikleri sevapları da Ben elbette severim nisa taifesinin pıtır pıtır çiçek açmasını Dindar kocalarının kollarında Ben niye sevmeyeyim Erkan evveli çi