Yıllar sonra ablam bana kardeşim demişti. "Kardeşlik" samimiyetin, sevginin, merhametin doruk noktası olan bir kelimeydi. Beni en çok da bu kelime teselli ediyordu ama acı gerçekleri unutturmaya yetmiyordu. O akşam geç vakte kadar İzmir sokaklarında dolaşıp durdum. Çok fazla arkadaşım vardı ama hiç kimse bana "kardeşim" diyecek kadar yakın değildi. Hepsi eğlence arkadaşlarımdı. Hayattaki en büyük yoksulluğun "dostsuz kalmak" olduğunu anlamıştım. Gitmem gereken en iyi yer, hastaneydi. Çünkü annemin yanında k
Toplam 1 kayıt bulunmuştur
Gösterilen 1-20 /
Aktif Sayfa : 1
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.