Öğleden sonra gelen haber Cerbe Adası’nda bulunan Birleşik Haçlı İttifakında korkuya sebep olmuştu. Öyle ki askerlerin büyük bölümü sahile koşmuş, açıkta bekleyen gemilere ulaşmaya çalışmaktaydı. Oluşan bu heyecan ve korku fırtınasını dindirmek isteyen komutanların askerleri sakinleştirmesi bir hayli güç olmuştu. Nasıl hareket edileceğine dair yapılan tartışmalar netice vermeyince geceyi gemilerde geçirmeye karar verdiler. Eğer Türk Donanması sabaha kadar gelmezse günün ilk ışıklarıyla birlikte kara askerle

1571 eylülünde İnebahtı’dan Korint Körfezi’ne girmekte olan gemiler, yoğun bir sefer mevsiminin daha geride bırakıldığını düşünen Osmanlı donanmasının öncüleriydi. Bir süre sonra tüm donanma körfeze girip demirlemiş, yapılan toplantılardan sonra kış mevsiminin bu körfezde geçirilmesi yönünde görüş birliğine varılmıştı. Eylül ayının üçüncü çeyreğine gelindiğinde donanma bünyesinde görev yapan birçok levent, neccar ve kürekçiye izin verilip memleketlerine yollandılar. Bu karar, yarım asırdır bileği bükül

Çizmeyi andıran yapısıyla Akdeniz’in içlerine uzanan bir ana kara parçası olan İtalyan topraklarının batısında yer alan küçük Ponza Adası tarihi bir olaya şahit olmak üzereydi. 1552 yılının sakin geçen günleri havaya olduğu gibi toprak ve denize de sirayet etmiş. Sessizlik ve dinginliğin sarmaş dolaş olduğu zamanlar yaşanıyordu. Kâinat yine böyle dingin bir güne uyanmıştı. Denizin çarşaf gibi olduğu, güneşin âdeta incitmekten korkan bir anne şefkatiyle suları okşadığı çığırtkan martıların bile ses çıkarmak

Arta Körfezi’nin ev sahipliği ettiği Osmanlı Donanması’nın leventleri gün ışımadan uyanmıştı. Belli aralıklarla dizilen gemilerden yükselen ezan sesleri, bu leventleri uykuda yakalamak isteyenlerin beyhude bir çaba içinde olacağını ilan ediyordu. “Namaz uykudan hayırlıdır!” diyen bir çağrıyı tüm dünyaya ulaştırma ülküsünde olanların kös kös uyuması beklenemezdi ya!Gemilerin telaşlı olmayan bir acelecilik ve baş döndürücü bir nizam içinde körfezden dışarı çıkışı, panoramik resimler yapmak isteyen bir ressam