Aslında herkes bir yerden sonra yalnız, o yerden sonrası ıssız ve soğuk anladım. Kendi içine ekiyorsun hayatın seçtiği tohumları, onlar orada büyüyorlar, bazıları büyümeden ölüyorlar. Ölenleri gizliyorsun, gömüyorsun kimse görmeden. Kalanları görüyor çevredekiler, bazıları seviyor, bazıları sevmiş gibi yapıyor. Sen ne hissettiğini bilmiyorsun onlara karşı, sadece tomurcuklarla oyalanıyorsun. Umutsuz bir gülümseyişle başını sallarken kahvesi geldi. Dedesi gibi köpükleri höpürdeterek ilk yudumu aldı ve haber