Son otuz yılın dünya tablosu, insanlığı içinden nasıl çıkılacağı belli olmayan bir sorunlar yumağının içinde göstermektedir. Bu tablo dünya ekonomisinin ve siyasetinin ufkunu belirsizleştirmektedir. Bu durum, Türkiye için de geçerlidir. Belirsizlik, olası kazançlardan çok, olası zaiyatın artacağına işarettir. Ekonomide dünyaya açılma, bütünleşme akımının vazgeçilmeyen bir moda niteliğine bürünmesi, planlama aklını gitgide zayıflatmıştır. Ülkenin insan kaynakları potansiyelinin toplum için yararlı bir şekild