"Hâlihazırda modern kültüre yenik düşmüş sokaklarımız vardı bizim. O sokaklardan nadiren geçerdi arabalar. Çocuklar neşe içinde bütün gün arkadaşlarıyla oynardı da yine doyamazdı o kaldırımlara. Her şeyden önemlisi güven vardı sokaklarımızda. Mahallelerimize dostluk hâkimdi. Herkes birbirini tanırdı, şimdiki gibi yabancı değildi kapılar. Boş vermezdi kimse kimsenin derdini, öyle süslü püslü değildi belki evler; boyaları eski, sıvaları dökük, pencereleri kırıldı kırılacak hâldeydi ama sokaklar hayırhahlıkla,