"Yollarımız ayrı gayrı Varlığının yoktur hayrı Sensiz yörünge çizeli Sihirli dünya güzeli" Bu kitap görmek için gözlerine ihtiyaç duymayan bir adamın hayallerini, hüzünlerini, mutluluklarını içinde saklıyor.

Üçgenin en dibinde, düşüncelerine zincir vuran ülkenin uysal çocuklarıydı onlar. Yokuşu çıkamayan mahallelerinde, unutulmuşluğun sembolü olarak demirleyeceklerdi zaman sarmalının en derinlerine. Son nefesinde özgürlüğe uçurulacaktı kafes bülbülü. Belki kendi mahpusluğunu habersiz yaşayan bir gardiyanın iki dudağının arasındaydı anlık mutluluk, yâr ya da çocuk özlemi, belki de ölüm. ağaç debdebeli kalabalıklarda yaşar yalnızlığı son güz aylarında katmerleşir hüzün ilk değildir sararan yapraklarla ayrılığı