“YA ÖLECEK YA YANACAKTI, O YANMAYI TERCİH ETTİ...” Bir tarafta geçmişe saplanan, geleceği mahvetmeye meyilli, sahip olduğu obsesif kompulsif bozuklukla mücadele etmeye çalışan bir kadın: Ceyla. Diğer tarafta kendini çevresinden soyutlayan, yaşadığı kayıplarla kafasındaki karıncalar arasında sıkışmış, yalnız bir erkek: Egemen. Ve Egemen’in tercihlerine yön veren dedesi Mustafa Bey tarafından yazılmış kırmızı kaplı eski bir günlük... Egemen’le Ceyla’nın yolu Beşiktaş-Kadıköy vapurunda kesişir ve karşılaştıkla

Öldürdüm onu... Çektim gittim sonra... Kanlar içinde bir ceset adası bıraktım arkamda. Kendi kanında nasıl boğulduğunu görsünler diye, bıraktım onu ortalıkta; tek başına! Kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi, biliyor musunuz? Benim gibi bir adam katil oldu... Ne garip! Anlam veremediğim bir kibir var üzerimde şimdi. Ömründe hiç adam öldürmemiş olanları küçümsüyorum. İçimdeki açlık büyüyor, durduramıyorum. Masumiyetini kaybetmiş bedenim, daha fazla kan istiyor. Yavaş yavaş kontrolümü kaybediyorum. Sonunda pes

Cinayet, asla tek başına cinayet değildir; o ülkenin ekonomisi, toplumsal yapısı, siyaseti, ahlakı, sanatı, geleneği ve göreneğidir. Bir ülkenin kültürünü anlamak için işlenen cinayetlere bakmak gerekir... Sadece ustalıkla işlenmiş cinayetlere değil, bir anlık öfkeyle alınan canlara, zevkle insan etine saplanan bıçaklar kadar, çekingen parmakların dokunduğu tetiklerin öldürdüğü insanlara da bakmak gerekir. Bu kitap, işte o cinayetleri inceliyor. Üstelik hiçbiri kurmaca değil; kurbanlar gerçek, katiller gerç