1960: Samsun-Havzada doğdu.
1976: Lise yıllarında Gırgır Dergisinde yayımlanan espri ve fıkraları
ile yazın hayatına atıldı.
1985: Hollandaya geldi
1986: Kendisinin yazıp yönettiği Dayılar isimli güldürü filmini
çekti... Beş yıl boyunca, radyolarda çeşitli programlar ve reklam
söz yazarlığı yaptı.
1993: Kurucularından olduğu Ekin Dergisinde, uzun yıllar Genel
Yayın Yönetmenliği ve köşe yazarlığı yapmasının yanında,
mizah ve magazin sayfalarını da hazırladı.
1999-2002: Türkiye Gazetesi ve TGRTde, Hollanda Haber Sorumlusu
olarak çalıştı
2002-2004: Avrupada ve Türkiyede yayımlanan Sesver Gazetesinde
köşe yazarlığı yaptı.
2004: Gala TV üzerinden yayın yapan TV Avrupada, Mavinin
Destanı adlı programıyla, Hollandadaki Türkleri 13 hafta boyunca
sivri dilli bir mizahî bakış açısı yla ekranlara taşıdı.
2005: 40 Yıl, 40 İnsan, 40 Öykü adlı kitabından yola çıkarak,
Avrupalı Türklerin kırk yıllık macerasını 13 bölüm halinde
Kanal Avrupa için çekti... Hollandadan yayın yapan Demet
TVde, yedi yıl boyunca (2001-2008) Haftanın Yorumu adlı
programı hazırlayıp sunmanın yanı sıra Radyo Denizde de Yavuz
Nufel ile Şiirmatik adlı şiir ve söyleşi programı ile radyo
dinleyicilerine seslendi.
1999: Yatsıda Sönmeyen Mum Işığında (şiir)
2000: Şiirmatik (şiir)
2005: 40 Yıl 40 İnsan 40 Öykü (Belgesel Araştırma) (Kıbrıs Balkanlar
Avrasya Edebiyatlar Kurumu (KIBATEK)nun 2005 220
Zer mi Hiç mi Yılı Edebiyat Ödülüne layık görüldü)
2006: Lalezarda Deli Var (şiir, makale, anı) kitapları yayımladı.
2007: Hiç adlı bir şiir albümü (CD) yayınlandı.
2007-2008: Kanal Avrupa da şiir, şarkı, türkü, saz söz (5) seyirciler
(1) 5artı 1 adlı pr hazırlayıp sundu...
2008-2009: Kanal Avrupa 5 artı 1 programını hazırlayıp sundu.
2008-2009: Türkiye Gazetesi Avrupa baskıları köşe yazarlığı 2009
Sabit İnce edebiyat ödülüne layık görüldü
2009-2010: Haber7.com köşe yazarlığı..
2009-2011: SonHaber Genel yayınyönetmenliği.

Zer Mi? Hiç Mi?

Lalezarın havzasında delilik ile bilgelik arasında sınırları her iki yönde zorlayan şair dost Yavuz Nufel sadece aşırı ihtiyatın tarifi imkansız korku girdabını değil, ısmarlama şiirleri de çoktan geride bırakmış, ölüleri hiçbir zaman alkışlamamış, slogan kokan nalburiye boyasından arta kalan hayatın iki noktası arasındaki çizgide enine yaşayan, Amsterdam sokaklarında yürürken bile Samsundan Arjantine kalkan bir gemi var mı diye merak edercesine şair, Karadenizin onurlu yakamozlarında hiçliğe doğru herkes sussa o tek başına da kalsa kimsenin bilmediği bir dilde dua eden bir deli bir ikindi vakti kadar şu hayatta meçhullere giden yolda sağlıkla dostlukla ve dualarla
Bülent Şenay