1940'lı yılların zor koşullarında İstanbul'da Ermenice edebiyatı canlandıran genç bir nesil ortaya çıkmış ve bu gruba mensup olan isimler şiir, öykü, roman, resim alanlarında yenilikçi, devrimci bir çığır açmışlardı.

Daha sonraki yıllarda 'Nor Oryan Serunt' (Nor Or Kuşağı) olarak adlandırılan bu akıma mensup olan Sarkis Keçyan (Zanku), çeşitli nedenlerle Paris'e göçmek zorunda kalsa da, şiir ve düzyazı eserleri vermeyi sürdürdü. Zanku'nun son dönem şiirlerini ve mektuplarını içeren bu çalışma, görsel malzemelerle de beslenerek yazarın yaşam öyküsüne ve kalem arkadaşlarına dair zengin bilgiler sunuyor.