"Yanmak için sırt sırta
Taptığımız bahar
Uçtu avuçlarımızdan
Bir buzullar ülkesine"

Birkaç sözcük, bir imge, zihin dünyamızda yeni kapılar açıyor ve yeni bağlara, bahçelere sürüklüyor bizi. Öylesine güçlü bir tesiri var ki mısraların, onlarca sayfayı bir sözcükte topluyor. İnsan olmanın tadına, yaşamın farkına, nefes almanın o olağanüstü büyüsüne kaptırıyor mısralar.
Bu duygulanım, bu yaşantı hissedildiği oranda, şair olunuyor hatta belki şair doğuluyor.

" Sözlerin senin değilse bırak
Suskunluğun taşısın

Nehrin öte yanına bizi
Sessizliğini ışığın
Sevmez misin?"