Yıkıcı Politika, İtalya da 1960 lardaki yoğun işçi militanlığı, 1970 lerle beraber mücadele halindeki yeni toplumsal öznelerin ortaya çıkışı ve 1980 lerle gelen baskı döneminin ardından Negri nin Fransa daki sürgün yıllarında kaleme aldığı yazılardan oluşuyor. Bu yazılar aslında devrimci bir düşünürün, içinden geldiği teorik ve politik hareketin birikimlerini devralarak, yükselişe geçen toplumsal hareketlerin öznel yanlarını dikkate alan yeni bir politik paradigmanın kuruluşu içindeki serüvenini resmeder. Negri nin serüveninin sonraki uğrakları olarak tanıdığımız imparatorluk ve çokluk paradigmasının soykütüğünde Yıkıcı Politika, artık sona ermekte olan bir kriz yüzyılı olarak yirminci yüzyılı teorileştirmenin ve bunun gelecek yüzyıl için ne türden politik olanakları ifade edebileceğinin araştırılmasının bir çabasıdır. Yaşanan radikal toplumsal dönüşümün içinden geçen devrimci kolektif öznenin gücü yıkıcı bir güçtür. Yıkıcı politika; sermayenin emek üzerindeki tahakkümünün yıkımı, emeğin kendi toplumsallığının gücünü olumlamasının, sermaye karşısındaki otonomisinin yıkıcılığıdır.