Hem kendini hem de tabiatı bilişsel olarak araştıran bir şairdir Mai Van Phan, (...) şiiri samimi bir şiirdir. (...) Bize, hayalimizi içine yerleştirebileceğimiz ve içinde özgürce dolaşacak küçük ve anlık resimler bulur. Anın algısı bilinçledir. Eskiler buna "ibn'ül vakt" (zamanın evladı) derler. İşte bu konuda Mai Van Phan son derece başarılıdır. Kesilen bir otun acısını duyan insan, kuşkusuz son derece duygu algıları açık ve zarif bir kişidir. Bir içgörü uzmanı olarak, insanın en bilinmedik nesnesi olan kendini araştırma yolunda önemli bir noktada durmaktadır.
-Müesser Yeniay-


Dağın tepesinde çiçekleniyor
Şiddetli rüzgârlarda sakin
Değişimin bulutları altında.

Yüz yıl önce
Buda Kral Tran Nhan Töng
Geçerken eğdi başını

Sen ve ben
Geçerken eğiyoruz başımızı
Çocuklar da
Eğiyorlar
Başlarını

Dağdan inerken
Küçük bambu kamışlarını tutan
Hacılarla karşılaşıyoruz
Bütün gözler yukarı bakıyor
Çiçeği köklerinden yakmak için odunları yığdığımızda.