Nilay ile Koray,

Erkenden uyandılar,

Babalarıyla balığa çıkmak için.

Nila ile Koray,

Etrafı seyrederken,

Babaları kürek çekerken,

Yeterince açıldılar denize.

Nila ile Koray

Dürbünleriyle bakarken,

Babaları oltaya balık gelmesini beklerken,

-Ayyy! Şunlara bak!

Gördüler yunusları.

Bir, iki, üç,

Dört, beş, altı, yedi.

Tam yedi yunus!

-Keşke onları daha yakından görebilseydik,

Diye mırıldandı Koray.

-Keşke...

Dedi Nilay da.

Yunusların küçük balıkları yiyerek beslendiklerini,

Kayıklarına yaklaşırlarsa balıkların kaçacaklarını,

Söyledi babaları.

Nilay'ın aklıa bir fikir geldi.

Babası kabul ederse,

Birlikte yol alacaklardı,

Yunuslarla.