Bâki kalan bu kubbede hoş bir seda bırakmak istedim...(Bunun hiç de kolay olmadığını şimdilerde daha iyi anlıyorum...)
Bana sorarsanız, belki kendi içinde alçakgönüllü, tutarlı ama çok da başarılı geçmeyen bir 40 yıl oldu... En büyük kazancım ise dostlarım. Dostlarım derken yalnızca insan dostlarımdan söz etmiyorum. İnsan dostlarımın değerini hiçbir zaman yadsımam. Okuma yazmama katkıda bulunan düşünce akrabalarım (gelmiş geçmiş düşünürler, yazalar, sanatçılar...) ve onların kitapları... En büyük servetim diyebileceğim ise Betülünkilerle birlikte 10 bini bulan kitaplığımız. Bir de binlerce kesik (kupür)... Yazı, foto, karikatür vd.

Bundan sonrasının nasıl geçeceğine gelince: Sanırım çok büyük değişiklik olmayacak. Böyle gelmiş aşağı yukarı böyle gidecek, yani daha çok okuyarak daha az yazarak...