"Kitap tanıtımı düşüncesinde değilim. Çünkü şiir ve şaire başka yaklaşımların, daha derinlikli farklı yazıların (değerlendirmelerin) olması gerektiği görüşündeydim. Bir açıdan artık klasik eleştirinin de modern, postmodem... Şiir örnekleri karşısında aşılması uyarılarıydı düşündüren. Değerlendirme, birtakım ayırd edici öğelerin farkına vararak ürünün ruhuna inmek; pırıltılarını farket(tir)mek yoluyla şiirin elinden tutulmasını, kitap raflarmdaki boynu bükük sessiz bekleyişlerineson vererek el verilmesini sağlamak olmalıydı yapılacak gereken. Yazınsal sınırlar içjnde,öznelliğe girmeden kişilere değil yapıtlara yönelmek,ama geniş bir bakış ağsıyla kurguyu irdelemek; şairin yazdıran itkisini bulmak... Şairin beslendiği kaynakların yok sayılması, etkilenenin öncelenmesi;kuramsallık taşıyan yazıda "en niteminin ya da "-dir "ek eyleminin tuzağına düşmek! Dikkat etmeliydi kullananların aksine!" Ben de aynı şeyleri... Onu ben de bilirim.. Ben de acısını bilirim... İfadeleri birde bugünlerde; yersizdi! 19.yy.da görülen geçerliğini yitirmiş izlenimci eleştirinin, kendisi hakkında birşey söyleyen, ama eserle ilgisi olmayan sularına girme. Sonucunda Gıuseppe Ungarettı'nin" Vedalaşma"sıyla yaşamın lirik söylemine kulak vermekti yaptığım: "Sevgili Ettore Serra şiir dünyadır insanlık benim hayatım sözlerden çiçek açan çılgın bir mayalanmanın o saydam tansığından Bir sözcük bulduğumda/bu sessizliğimde/bir uçurum gibi/yontulur hayatıma"