İsyanım sanadır ey deli gönül!
Değer miydi bunca derde, kedere
Yol onundur yol ver çekip gidene.
Unut aşkı, sevdayı, VAZGEÇ GÖNLÜM!

Dereler nehirler gibi coş sen de.
Öt bülbül gibi hoş bir seda ile.
Ne gülü sev ne dikene katlan.
Kaşlarını çatmaktan, VAZGEÇ GÖNLÜM!

Yer edinme kendine hiçbir yurdu.
Bil ki geçti artık senden sevdalar.
Ne bir merhem ol, ne de bir can suyu.
Sen bu vefasız yardan, VAZGEÇ GÖNLÜM!

Alma eline sazımın mızrabını.
Bir daha çalma o deli türküyü.
Yokuşlarda koşturma kıratımı.
Bana umut vermekten, VAZGEÇ GÖNLÜM!