Bu kitabın yazarı şu anda aramızda, dışardaki tutsaklardan. Ama sadece masumların değil bir ülkenin de kaderini lanetli bir mürekkeple yazılmış kalp kararlarla belirlemeye kalkışanlar, yarın onun hakkında ne hükümler verecekler belli değil.
Emine Ülker Tarhan
Bana dokunmayan bin yaşasıncılığın zirve yaptığı bir çağda, kavganın adıdır Müyesser... İnatçıdır ki; katırlar halt etsin yanında! Ben devletten yemek değil, adalet istiyorum diye tutturmuş ve bir daha da ağzına devlet lokması koymamıştır hapishane hayatı boyunca!
Mustafa Mutlu
Onurlu dik duruşunu hayranlıkla izliyorum. Türk kadınının destanını yazıyorsun. Kendi adıma çok çok teşekkür ederim. Belki farkında değilsindir ama biz senden moral alıyoruz, umut alıyoruz. İyi ki, Odatvde yazmışsın, iyi ki hâlâ yazıyorsun. Ve iyi ki, biz senin gibi yiğit, cesur bir gazeteciyi tanıdık. Hepimiz biliyoruz ki, bu günler geçecek, onurla girdiğimiz cezaevinden onurumuzla çıkacağız...
Soner Yalçın
Müyesser Yıldız... Gazeteci... Elini bile sürmediği tespit edilmesine rağmen bilgisayarında bulunan kaynağı belirsiz belgeler yüzünden 15,5 ay hapis yattı. Yaklaşık bir yıl boyunca tek başına kaldığı hücresinde inatla okudu, yazdı. Adaletsizlik karşısında üşüdü. Sarılabilmek için bir kedi istedi hücresine. Vermediler. O da yazmanın ve üretmenin sıcaklığına sığındı. Yargısız infazın bir asırlık tarihini kaleme aldı.
Vatan yahut Silivri, Silivri Cezaevinde geçen kedisiz günlerin eseridir. Müyesser Yıldız sonunda kedisine kavuştu, ama adalet ve özgürlük arayışına hâlâ devam ediyor.