Her insanın bir masalı olsa da, günışığına çıkamadan kaybolup gitmiş yahut nisyana uğramış olanlar çoğunluktadır esasında. Her masal, insanlığın belleğinde derin izler bırakma şansını yakalayamaz doğal olarak. Zaman içerisinde, mahalden mahalle farklılaşsalar da insana özgüdürler hepsi. Kimi Yunusça bir teslimiyetin gölgesinde huzur bulur; kimi Pir Sultanca dikleşmenin, itirazların ağır bedellerini öder. Boynunu büker,"eyvallah" der bazısı, bazısı dirençle kaldırır parmağını. Yani ki duruşları, tesirleri, farklı farklıdır da, özleri daim aynıdır masalların; hepsi, ama hepsi insan kokar, insanın öyküsünü anlatır.