Orhan Gencebayın sesi, tütün gibidir. Orhan Gencebay, tütünün hem tadına,
hem rengine benzer. Gencebayın içe işleyen buğulu sesinde tütün sarısı hüzünle, ateş mavisi öfke, yan yanadır.
Sezen Aksunun sesi kola gibidir. Sezen Aksu, kolanın hem tadına, hem rengine benzer. Sezen Aksunun sesinde ve ruhunda; neşenin, oynaklığın, güneşin kırmızılığı ile ölümün, hüznün, gecenin siyahlığı, özel ve parlak bir biçimde iç içedir.
Doğulanmış Akdeniz hüznünün kırılganlığında, imkânsız aşklar yaşayan bir
toplumun son 30-40 yılında, kaç kişi vardır ki Vazgeç Gönlüm, Bir Teselli Ver,
Batsın Bu Dünya; Kaybolan Yıllar, Unut, Adı Bende Saklı demesin, dememiş olsun! Şarkılardan kurulu bir geçmişin, şarkılarla dokunulan her anısında, biraz Orhan, biraz Sezen vardır, biraz tütün, biraz kola olduğu gibi
Orhansız, Sezensiz bir Yakın Türkiye Tarihi, her zaman eksiktir.