2000 sonrası Türkiye’de yaşanan değişim ve dönüşümün kodları, aynı yıllardan itibaren nitelik ve nicelik olarak gelişme kaydeden Yeni Türk Sineması’nda yer bulmakta mıdır? Çalışmada orta sınıfların tarihsel seyir içinde Türk Sineması’ndaki görünümüne yer veriliyor. Ayrıntılı olarak ise habitus kavramıyla Yeni Türk Sineması’nda yeni orta sınıfların nasıl temsil edildiği inceleniyor.
Yeni orta sınıflar mekân tercihleri, tüketim, yaşam tarzları ve beğenileri ile diğer toplumsal sınıflardan farklılaşırlar. Türkiye’de yeni orta sınıflar, seküler ve muhafazakâr olarak ikiye ayrılırlar. Seküler yeni orta sınıfın ortaya çıkışı 1980’li yıllara kadar uzanırken, muhafazakâr yeni orta sınıf, 2000 sonrası görünürlük kazanmaya başlıyor. Çalışmada, bireyselleşmenin arttığı bir dönemde birey üzerinden anlatıya önem veren yeni Türk Sineması’nda seküler ve muhafazakâr yeni orta sınıfların Bourdieucü anlamda tercih ve beğenileri ortaya çıkarılmaya çalışılıyor.
Filmlerdeki temsiller ışığında seküler ve muhafazakâr yeni orta sınıfların aralarında beğeni, tercih ve sermaye çeşitleri bakımından farklılıklar olmasına rağmen buluştukları ortak noktaların neler olduğu açığa çıkarılıyor.