"Hatalarımızı düşmandan gizlememeliyiz. Bundan korkan kimse devrimci değildir." Lenin
Hegel diyor ki, "tarih bir şeyi hazmetmeden önce birkaç kez tekrarlar." İnsanlık tarihine baktığımızda bu yargının oldukça gerçekçi olduğunu görebiliriz. Hemen tüm toplumsal sistemler hakim hale gelene kadar bir dizi yenilgi ve olumsuzlama yoluyla arınmış, gelişmiş, olgunlaşmış ve sonuç olarak hakim hale gelmiştir.

Sosyalizmin de bu 'tarih kuralı'nı yaşadığını söyleyebiliriz. Paris Komünü, Sovyetler ve halk iktidarlarını bu temelde okumak doğru olacaktır. Her deneme olumlu ve olumsuz yanlarıyla bu birikim sürecine katkıda bulunmakta, yeni toplumsal düzene biçim ve içerik kazandırmaktadır.
Oluşan birikimi tasnif etmek; olumsuzlukları eleştirip aşmak, eksiklikleri gidermek, olumlulukları ise geliştirip büyütmek, tarihsel özne olarak insanın/ezilen emekçi yığınların /devrimci-komünistlerin sorumluluğundadır.

"Sosyalizm denemeleri niçin yenildi" sorusuna aradığımız yanıtı bu çerçeve içine yerleştirilmelidir.
Sorumuz şu: Tüm başarılarına, yarattığı enerji ve güce rağmen başta SSCB olmak üzere sosyalizm denemeleri niçin yenildi?

Bu çalışmanın ardına düştüğü soru bu.