Farsça tarih kitaplarının en meşhur ve en önemlilerinden biri olarak değerlendirilen Tabakat-ı Nâsıri, 1260 senesinde Kadı Minhâc-ı Sirâc el-Cûzcânî tarafından Dehli'de kaleme alınmıştır. Yirmi uç tabakadan/bolümden oluşan eser, umûmı bir İs-lâm tarihidir. Hz. Âdem'den başlayarak kendi zamanına kadar gelen olayları ihtiva eden eser, uslûbunun güzelliği ve muhtevasının genişliği sebebiyle XIII. yüzyılda yazılan Farsça tarihler ara-sında seçkin bir yere sahiptir. Bu çalışmada eserin onikinci ve onüçüncü tabakalarını teşkil eden Selçuklular ve Sultân Sencer'den sonra hüküm süren Atabeglikler bahsi tercüme edilmiştir. Sözkonusu bölümlerde Selçuklularla ilgili verilen bilgiler muhtasar, hatta bazen hatalı olmasına rağmen, diğer kaynaklarda mevcut olmayan önemli bilgilere de tesadüf edilmesi, eseri Selçuklu tarihinin önemli kaynaklarından biri hâline getirmektedir.