Sultan II. Abdülhamid, aleyhinde ve lehinde en çok konuşulan padişah olmuştur. Onun bu hâli, ?Kızıl Sultan mı, Ulu Hakan mı?" esprisiyle formüle edilmiştir. Kesinlikle ?Kızıl Sultan" değildir. Ululamak, Allah'a mahsus bir sıfattır. II.Abdülhamid, sevap hanesi ağır basan ve bu sebepten saygıyla anılması gereken bir sultandır.
Batılı gözlemcilere göre, II. Abdülhamid olmasa idi, Osmanlı Devleti çok erkenden yıkılacağından Türkiye Cumhuriyeti olmazdı. Sultan, devlet ve ülkeyi yaşatmak uğrunda, muhalifleri Jön Türkler gibi katı bir rejim davası gütmemiş, şartlar neyi gerektiriyorsa onu yapmıştır. Hatta meşrutiyeti bile denemiş, kurtarmakta yaya kaldığını görünce, onu rafa kaldırmakta tereddüt etmemiştir.
II. Abdülhamid'in politikası 1908 Jön Türk İhtilaliyle etkisiz hâle getirilip meşrutiyet ilan edilince Osmanlı Devleti bu uygulamaya on yıl (1908-1918) dayanabilmiş, sonunda yıkılmıştır.
Elinizdeki kitap, Osmanlı Devleti'nin son yarım asrında II. Abdülhamid'in yaşatmak ve kurtarmaktaki rolünü, şahsı ve politikasına bağlı olarak anlatmakta, tarihimizin bu zaman dilimindeki sis perdelerini aralayarak gerçekleri ortaya çıkarmaya çalışmaktadır.