Şiir; konuşma dilinin ve yazı dilinin bütün özelliklerini ve güzelliklerini kullanır; ama konuşma dilinden ve yazı dilinden çok daha başka bir şeydir.

Şiir; müziğin gerek ezgisel, gerek tartımsal, gerekse anlambilimsel ve göstergebilimsel bütün özellikleriin kullanır; ama müzik değildir. Şiir; sözcüklerle, düşlerin düşüncelerin, duyguların, kavramların, yaşamın her alanın resmini çizer, şeklini kurar. Ama ne resimdir ne de yontu.

Şiir insanların düş, düşünce ve duygu dünyasında özgün, saman, düşünsel mekanlar kurar; ama mimarlık değildir. Bu nedenledir ki çağdaş bildirim, göstergebilim ve anlambilim, şiiri kendine özgü niteliği, kendine özgü kuralları olan ayrı bir dil alanı olarak kabul eder.