Sardunya kokularına uyanmıştı aşk; o sabah. İnce yağmur ve soğukta şehir çok yakışıklıydı. Serinliğin görkeminde, bu sefer sessizlik; hayra alametti. Birbirini izleyen adımlar gibi, ılık ılık yudumladım aşkı. Beti benzi atmış geceler utandı, gamzesinden bir öpüş verdi gökyüzü.

Düşünmek zaman kaybıydı. Gerek yoktu kilometrelerce düşünmeye... Sevdanın boyaları çalınmıştı yüzüme işte!

Gölgemdeki küçük kız çocuğu büyüyordu, muzdarip bir gece bekçisi vakurluğuma çeyrek kala...