Sivil toplum kavramı genel anlamıyla; aile, devlet, piyasa ve siyasi alan dışında hak ve sorumluluk sahibi yurttaşların gönüllü olarak yarattığı, sorunlarını çözmek ve çıkarlarını korumak amacıyla kamusal alan ile özel alan arasında ya da bu alanların kesişimin de oluşturdukları bir alanı ifade eder. Sivil toplum, batı toplumlarının ve batılı siyasal felsefe geleneğinin özgün bir kavramı sayılmakla birlikte, batı dışı toplumlarda sivil toplumun varlığı bağlamında Türkiyede de etkin bir sivil toplum geleneğinin bulunmadığı, güçlü ve merkeziyetçi devlet geleneğinin örgütlenme kültürünü pratiğini engellediğine dair tartışmalar yapılmaktadır. Sivil toplum tartışmaları, Türkiyede 1980li yıllardan bu yana genişleyerek devam etmektedir. Özellikle siyasal alanda devlet kontrolünün kademeli olarak azalması, dünyadaki gelişmeler ve Avrupa Birliğine giriş süreci, sivil toplum kavramının Türkiyede popüler olmasını sağlamıştır. Buna bağlı olarak sivil toplum kuruluşları da toplumsal yaşamın her alanında kurulmaya başlamıştır. Bu alanlardan biri de eğitim dir. Bu çalışmada sivil toplum kavramının tarihi, felsefi ve sosyolojik temelleri ile Türkiyedeki serüveni Osmanlı Devletinden başlatılarak, dönemler halinde günümüze değin incelenmiştir. Bu inceleme eğitim alanında daha spesifik yapılarak ESTK kavramı oluşturulmuş ve çalışma güncel fragman ve olaylarla desteklenmiştir