Sıradışı bir çocuğun muhteşem öyküsü

Jason Blake, nörotipiklerin dünyasında yaşayan, 12 yaşında otizmli bir çocuk. Jasona göre, çoğu zaman bir şeylerin ters gitmesi sadece an meselesi. Kendisiyle aynı web sitesine hikâyeler gönderen AnkaKuşuyla karşılaştığında bir şeylerin farkına varıyor. Jason hikâyeler yazarken kendisi olabiliyor ve AnkaKuşu rumuzlu Rebeccanın ilk gerçek arkadaşı olabileceğini düşünüyor. Ancak Jason onunla tanışmaya can atmasına rağmen, bir yandan da ya tanışırsak diye ödü kopuyor... Rebeccanın onun gerçekte kim olduğunu değil, onda sadece otizmi görmesinden korkuyor.

Nörotipikler gözlerine bakmanızdan hoşlanırlar. Bunun, dinlediğiniz anlamına geldiği varsayılır; sanki tersi doğruymuş gibi, ki değil: Birine bakmamanız onu dinlemediğiniz anlamına gelmez. Bir insan yüzüyle dikkatim dağılmazken daha iyi dinleyebilirim:
Gözleri ne diyor?
Bu bir kaş çatış mı, gülümseme mi?
Neden alınlarını böyle kırıştırıyor ya da yanaklarını böyle kaldırıyorlar? Bu ne anlama geliyor?
Bunca şeyi düşünmeniz gerekirse onca kelimeyi nasıl dinleyebilirsiniz?