Türk şiirini; günümüze kadar sevgi, nefret, inkâr ve ötekileştirme söylemleriyle yaklaşılan Necip Fazıl ve Nazım Hikmet'i, yaşamları, iktidarla ilişkileri, polemikleri, sanatçı yönleri ve şiirlerinden yola çıkarak karşılaştırmalı olarak inceliyor. Türkçenin XX. yüzyıldaki en özgün tatlarından, şiirleriyle olduğu kadar düşünceleriyle de farklı yer edinen, güçlü simge yaratan, şiirde ard arda iki parlak çıkışı yapan, huzursuzluğun şairleri Necip Fazıl ve Nazım Hikmet'in ortak yanlarını, benzerliklerini ve farklı yönlerini ortaya koyuyor. Geçir dönemi aydını bu iki ismin kendi mahallelerince tabulaştırılan öteki mahalle tarafından görmezden gelinip yok sayılmalarının nedenlerini anlamaya çalışıyor.