Karanlık bir gecenin tam ortasında,
gök patlar her yer aydınlanır.
İlk şiirin rahime düşmesiyle,
son sayfanın kapanması arasında sadece dokuz ay geçer.
Doğum biter, sancı geçmez...


seni gördüm düşümde
yine başını çevirdin senden yana.
gözlerine bakmak istedim
kaçırdım,
buğulu okyanusumu.
yüzüne uzandım
dokunamadım gamzelerine.
boynun, kuğumsu boynun
uzandıkça kısaldılar.

***

Gecenin uykusuz bir saatinde
dolmuş bir gözün
yıldızlara kaçan anında
titrek elin
yalnızlığa çarpışında
ilk kez çıkan bir sesin
boğuk tonunda
direnen tüm sözcüklerin
sessizliğinde
kapanırken koca demir kapılar
yırtılmış bir çivi deliğinde
masal biter
aşk başlar.