"Sercan'la evlenmek istiyor muyum?" diye hiç sormamıştım kendime. Sorsam bile beynimin bu soruya hata vereceğine emindim. Onu tanımıyordum, hakkında bildiklerim sadece kardeşinin anlattıklarından ve şu son bir ayda gördüklerimden ibaretti.
O ve aşk?
Benden hâlâ sorusuna cevap bekliyordu, bakışlarımı cama çevirdim. "Ben aşk istiyorum.
Hani şu romanlarda olanlardan... Sen de kitap okuyorsun, anlıyorsundur."
"Kalp çarpıntısı, kelebekler, böcekler gibi saçmalıklar mı?" diye sordu hafif alaylı bir ses tonuyla. Benimle mi dalga geçiyordu yoksa kitaplarda klişeleşmiş hislerle mi, emin değildim? "Benimle dalga geçebilirsin." dedim. Sonuçta aşk romanı okusa bile erkekti.
Hangi erkek aşkı isterdi ki? Kitaplardakiler hariç, çünkü onlar kusursuz aşık heriflerdi.
"Peki, ya ben senden aşk istersem?"