"Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir
yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir
şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla
barışık," diyor, Aylak Adam'da Yusuf Atılgan. Araştırmalara
bakılırsa, bu yaratık ne geçmiş yüzyılların bilmediği ne de kısa
ömürlü, tam tersine insanların avcı toplayıcı kabileler halinde
göçebe yaşadığı, akşamları kamp ateşinin etrafında toplanıp
birbirlerine hikâyeler anlattıkları günlerden beri yaşıyor.
Modern bilimsel araştırmalar bir film, tiyatro oyunu, masal
anlatımı yahut sohbet esnasında iyi bir hikâye dinleyen
insanın, dopamin, endorfinler gibi kimyasallar salgıladığını;
bu kimyasalların da insanlar arasında bağlar kurmayı, empati
yeteneğini ve başkalarına yönelik ihtimamı artırıcı etki
yaptığını gösteriyor.

Bu güzel masalların okuyanlarda bu etkileri uyandırması en
büyük dileğimiz.

"Masallar çocuklara ejderhaların var olduğunu öğretmez.
Çocuklar bunu zaten bilirler. Masallar çocuklara
ejderhaları yenebileceklerini öğretir."
G. K. Chesterton