Firdevsî-i Rûmî, bu eserini 1503 yılında yazmış ve II. Beyazıd'a takdim etmiştir. Bu eser manzum ve mensur karışık olarak yazılmış bir eserdir. Çalışmada eserin iki farklı nüshası üzerinde; dil incelemesi, çevriyazı, dizin ve sonuna da Suat Boztepe'nin düzenlediği, satranç oyunlarının bugünkü diyagram (oyun grafiği) şekilleri ilave edilmiştir. Arapça ve Farsça dillerinden tercüme edilerek hazırlanmış eserde, meşhur 77 çeşit satranç oyununun oynama şekilleri, bazı tarihî kişilerin satrançla ilgili kıssaları, satrancın mucidi, ortaya çıkışı; satranç ve tavla oyunlarıyla ilgili dinî ve hikmetli görüşler sade bir dille anlatılmaktadır. Bu eser, Firdevsî-i Rûmî'nin Süleymannâme-i Kebîr ve Kutb-nâme veya Kıssa-i Cezîre-i Midilli'den sonra en önemli eseridir.