Mutlulukla taktığım, bir an çıkarmadığım yüzüğümü çıkartıp yüzüne fırlattım. Burnumdan akan kana, gözlerimden akan yaşlara aldırmadan koşmaya başladım. Asansörü beklemedim, etraftaki çalışanlara aldırmadım. Sadece koştum. Şirketten iyice uzaklaştım. Nerede olduğumu, nasıl olduğumu bilmiyorum. Tek bildiğim dizlerimde derman kalmadığı ve uyumak istediğim. İki adam beni tutup zorla bir arabaya bindirdi. Karşımdaki sarışın kızı hatırladım. Babamın üvey kızı Katerina. Onun ağzından çıkan sözlerle göz kapaklarımın ağırlığına dayanmayıp derin bir uykuya daldım. -İntikam vakti.