Tolstoy, Çehov için şunu söylemiştir: Ne kadar mükemmel bir dil! Hiçbirimiz, ne Dostoyevski ne Turganyev ne de ben bu şekilde yazabiliriz. Modern kısa öykücülüğün kurucusu kabul edilen Anton Pavloviç Çehov, gereksiz sözcük kullanmaz öykülerinde. Sade yazmak, halk dilini ve deyimlerini kullanmak başlıca ilkesidir. Rus düzyazı sanatına bu yönüyle büyük yenilik getirmiştir. Ona göre, en bilge kişi en sade, en kolay yoldan anlatandır.

Kedisi, sert ve otoriter bir ortamda büyüyen Çehov, kendisini mutsuz eden bu gerçekliğe düş gücünü güçlendirerek başkaldırmıştır. Zor koşullar altında geçen çocukluk yılları, hikâyelerinde çocuklara geniş yer vermesine ve hep hüzünlü, incinmiş çocukları anlatmasına neden oldu. Rus tiyatrosunun da kurucularından olan Çehovun oyunları tiyatroya da uyarlanmıştır. Çehov'un duru anlatımı ve hüzünle ironiyi dengeleyişini çocukların ve gençlerin duygusal dünyalarını beslemekte, dengelemektedir. Gerçeklik ve düş kavramları üzerine analitik düşünmeyi teşvik eden bu öyküler düş gücüne methiyeler olarak da okunabilir.