Osmanlı askeri teşkilatında tam adı Redîf-i Asâkir-i Mansûre olan redif teşkilatı, 1826'da Yeniçeri Ocağı'nın lağvedilmesinden sonra kuruldu. Buradaki temel maksat yeni kurulan Asâkir-i Mansûre-i Muhammediyye'ye destek sağlamaktı. Bu sayede taşra halkı uzun süre mecburi hizmete tutulmadan kendi bölgelerinde eğitilerek iç güvenlik sağlanmış olacak ve böylece ülke coğrafyasının hemen her noktasında merkezi devlet otoritesi hissettirilecekti.
Büyük merkezlerde inşa edilen kışlalardan taşralara müdahale zor olduğundan redif birlikleri için kazalarda müstakil binalar inşa edilmesine karar verildi. Ancak teşkilat en teşekküllü halini Sultan İkinci Abdülhamid Han devrinde aldı. Söz konusu devirde teşkilatın idari yapısı yanında burada vazifeli askerlere de daha iyi imkânlar sağlayabilmek için büyük bir inşaat seferberliği başlatıldı. Memleket sathında yüzlerce modern redif askeri binası arz-ı endam etti. O devirlerde yapılan binaların bir kısmı harap olurken bir kısmı da günümüze kadar ulaşabildi. İşte bu eserde hususiyle Sultan İkinci Abdülhamid Han devrinde inşa edilen redif binalarının arşiv vesikaları, tarihi ve günümüz fotoğraflarıyla bir envanter çalışması ortaya konulmaya çalışıldı.