"Neden Osmanlı düşüncesi çalışıyoruz?" sorusuyla başlamak istiyorum. Biliyoruz ki
Türkiye'de Osmanlı`nın ilmî birikimiyle -sebepleri ne olursa olsun- bir türlü
aşamadığımız düşünsel bir kopukluk var. Bunu aşamamamızın nedeninin teşhisi doğru
yapamamamız olduğu kanaatindeyim. Osmanlı, kendisinden öncesiyle kesintisiz bir
süreklilik taşır. Ancak son yüzyılda Türkiye Cumhuriyeti Devleti ve Osmanlı'nın diğer
mirasçısı olan devletlere baktığımızda, böyle bir süreklilik göremiyoruz. Bu çok ciddi
probleme en azından kendi açımızdan bakalım. Bizler üniversite mensubuyuz.
Üniversite ilimle uğraşır. Burada ilmî bir süreklilik var mı diye baktığımızda aslında bir
süreklilik göremiyoruz.
İlginç bir biçimde modernitenin getirdiği bir problem var. Modernite esasen Batı'da
evrilip gelişen bir şey olduğu için, Batı dışındaki toplumlara bu geleneklerinden bir an
önce kurtulma ve Batı gibi olma psikolojisini bir şekilde kabul ettirdi. Batı bu tavrı
eğitimden sanata, edebiyata, her alanda bir politika haline getirdi ve "Aslında sizde bir
şey yoktu veya varsa da tarihte geçmiş zamanlarda bir yerlerdeydi, yoksa zaten bu
hale gelmezdiniz." psikolojisini yayarak bizi de buna ikna etti. Biz de aşağı yukarı
yüzyılı aşkın bir zamandır kendi tarihimizi ve kültürümüzü bu şekilde görüyoruz.