Osmanlı toplumu, çağdaşı Batı dünyasından farklı olarak sınıflar arasında aşılmaz duvarlarla birbirinden ayrılmamıştır. Nitekim Padişah beratiyle askeri sınıftan olan bir kişi reayaya dahil olurken, reayedan olan bir başkası da yine beratla askeri statü kazanıp raiyyet rüsumundan kurtulabilirdi. Zira Osmanlı dönemi Türkiye`sinde doğuştan imtiyazlı sayılabilecek bir sosyal sınıf yoktu. Çünkü bütün Müslümanlar, Allah`ın nazarında eşitti. Böyle bir fikir, fertlerin, içinde kolayca yer ve mevki değiştirebileceği bir toplum meydana getirmişti. Dolayısıyla her insanın yükselme, şan ve şöhret sahibi olma şansları eşit idi.
Osmanlı toplumunda, bir yandan bazı yeni sosyal grupların teşekkül etmesi, öbür taraftan devletin hakimiyet sınırlarının gelişmesi sonucunda topluma dahil olan insanlara belli statüler kazandırarak toplum içindeki yerlerinin belirlenmesi, Osmanlı`nın insan-toplum anlayışı ve yönetim felsefesine göre gerçekleşmişti. Osmanlı Devleti`nde, toplumun farklı tabakalara ayrılışı, tabi olduğu ve yüklendiği görevlerle yakından ilgilidir. Bütün kanun ve nizamlar, sınıfların hukuki yapısına paralel bir biçimde ele alınmıştır.