Bu konuda çalışmaya başladığımda öncelikle çiçek, çiçekçilik ve bahçıvanlıkla ilgili yazma eserlerin metinlerini okudum. O dönemde fotokopi bulunmadığından kütüphanelerden aldığım mikrofilmleri fotoğraf olarak bastırdım.

Bundan sonra sıra metinleri okumaya gelmişti, en eziyetli iş bu oldu. Okunacak metinler özenle yazılmış kitaplar değil, yazarı tarafından kendi elyazısı ile yazılmıştı. Önce yazarın elyazısına alışmak gerekiyordu. Daha sonra sıra konunun özel terimlerini tanımaya geliyordu. Özenli yazmalarda çok kere harekeler de bulunduğundan okumak çok daha kolay oluyordu. Bu aşamayı da atlattıktan sonra iş kolaylaşmaya başlıyordu. Öyle ki metinleri okumama yardımcı olan Hüsamettin Aksudan önce sökebiliyordum özel terimleri.

Okuma işi bittikten sonra sıra bilgisayarda yazmaya gelmişti. Burada artık iş kolaylamıştı. Artık bütün bilgi elimin altındaydı. Alfabetik sıraya dizmek, yetiştiricilerin hangisinin hanfi çiçeği yetiştirdiğini saptamak gibi işler yapılacaktı. Alışverişimizi yapmıştık, artık sıra yemeğimizi pişirmeye gelmişti