İki dize iki dize büyürdü göçmen çocukluğum Rimbaudnun gemisine binerdim, Alinin terkisine Davul tozu ve minare gölgesi içinde yaşamak Benzer mi hiç kalbi kar kaldırmayanın endişesine Bu yüzden ölüm korkusuyla avutuyorum gönlümü Bu yüzden, sazlığı özleyen ney gibi evime dönüp Anamın saçında beyaz bulmaca oynuyorum İnsan her yerde doğar fakat vatan gerek ölmeye Geçiyorsam şimdi aşktan, kızları evden kovarak Hep bu bozuk düzen, bu darağacı suratlı toplum Elifin uğru nakışlı tamam yavru balaban bakışlı Fakat ya açsak, yorgunsak, al kan içindeysek