Uyandım,
görüyorum.
güzel kuşlar ölüyor, alaca balıklar
kalabalık yalnızlıklar,
hiç doğmamış çocuklar
güneşli güzel günler
ve yarım kalmış aşklar
güzel şarkılar ölüyor,
siyah beyaz fotoğraflar,
kışlar,
anne kokan yağmurlar
özlenen dünler
ve onurlu savaşlar
nefesi tükenmekte hüznün
hüzün ki güzel yüzüdür güzün.
uyandım, görüyorum,
hatırası silinmişken her sözün.
anlamıyorum
beklemek vakti ne bu telaş yeşilde
kendime kızıyorum
kanatlanıp gidenlere değil de
tebessüme bir adım atıyorum
ağlamıyor, kalanlar, geride
ağlamasa da artık kalanlar ve gidenler
ateş etmeyin,
ölür böyle şeyler.