Ölüm´ü bilmek, onu başkasına bir bilgi olarak aktarmak olanaksız. Bir iç deneyim sürecinde hayatımıza temas eden ölüm duygusunu Dil´e çağırabilir, ondaki hakikati açığa çıkarabilir miyiz ? Bunun biricik olanağı şiirdir.

Belki böylece, parçalanmakta olan varlık koşulunun altını çizebiliriz.

Celal Soycan, Ölüler İçin Oda Müziği´nde bu yolla ölümü hayata dahil edebilmeyi deniyor.

Bu şiirleri, ölüm karşısında etik bir önerme olarak okumak da olanaklı.