Ta'dil-i erkan ve huşû; namazın özü, kalbi ve esasıdır.

Hızlı namaz kılmak, namaz kılan pek çok kişinin içine düştüğü ciddi yanlışlardan biridir. Müslümanlar namazda iftitah tekbiri, kıyam, rüku, secde gibi rükünlerin çoğunu yerine getirirken, önemli bir rüknünü terk ederler ki bu rükün; rükuda, rükudan doğrulunca, secdede ve iki secde arasındaki oturuşta dikkat edilmesi gereken ta?dil-i erkandır. Yani, söz konusu rükünlerde gereken zikirlerin okunabileceği kadar bir süre sakince durup beklemektir.
Namaz kılan herkesin ta'dil-i erkana ve huşûya özen göstermesi gerekir. Çünkü bunlar, namazın özü, kalbi ve esasıdır.
Bu eser; muhteva açısından kaliteli bir çalışma olmanın yanısıra yazarları (İmam Birgivî, Şeyhu'l-İslâm İbn Teymiyye ve İbn Kayyım) açısından da çok kaliteli bir eserdir. Çünkü muteber üç alimin çalışmasını kapsamaktadır.
İşte farklı zamanlarda, farklı iklimlerde ve farklı düşünce ortamlarında yetişmiş olan üç değerli alimin eserleri yanyana getirildiğinde görülmektedir ki; görüşleri birbirini desteklemektedir. Zaten İslâm dininin -her konuda olduğu gibi- namazda tadil-i erkan konusundaki anlayışı da birdir, yani Kur'ân, sünnet ve icmanın ışığında belirlenen yoldur, dört mezhebin yolu da budur.