"Arkadaşlar;

Asırlık işleri yıllara sığdıran Türk inkılâbı kendi mihrabının bizzat Güneş olduğunu bulmuştur." Mustafa Kemal, Türk Tarih Kurumu'nun 2. Dil Kurultayı'nda yaptığı konuşmada bunları söylüyor:

Demek ki, Kemalist inanç "Güneş"lidir... Demek ki CHP'nin sembolünün Güneş olması da bir rastlantı değildir. Bayraktaki ay-yıldız'ın 1922'de güneş içine yerleştirildiğini, ancak sonra nedense vazgeçildiğini hatırlatalım. Kemalist devrimin sembolüdür Güneş.

Bu çalışma işte o mihrabın izinden giderek bir kez daha tartışmaya açıyor Mustafa Kemal'in inancını.

Bütün tekkeler kapatılırken "Mevlana'nın kapısı"nın kapatılmamasına, Mevlevilik ile antik kültürler arasında bağ kuran Tahsin Mayatepek raporuna, "Atatürk'ün Hafızı" ve bir Mevlevi olan Hafız Yaşar Okur'un anlattıklarına, elbette Mustafa Kemal'in giderayak okuduğu kitapların listesine bir de bu açıdan bakmakta yarar var.

Elbette iddiası olan eleştirilmeyi de hak eder ama önce bilmek gerekir... Bu çalışma "Güneş batarken" neyin ne olduğu doğru anlaşılsın diye yapıldı. Zira alacakaranlıkta tartışmanın da imkânı kalmayacaktır.